Geçtiğimiz Perşembe günü Başkan Joe Biden, Ukrayna'ya Rusya içindeki sınırlı hedefleri vurması için ABD tarafından sağlanan silahları kullanma iznini gizlice verdi. Ancak Biden'ın açıklamadığı şey, en hayati sorunun cevabıydı: Gerilimdeki bu artış Amerika'nın çıkarlarına nasıl hizmet ediyor?
Böyle bir sorunun sorulması bile şaşırtıcı ve endişe verici. Ancak Beyaz Saray, Dışişleri Bakanlığı ya da Savunma Bakanlığı'ndan herhangi birinin Rusya topraklarında Amerikan destekli ölümcül eylemlere izin verme kararı öncesinde iyi düşünülmüş bir strateji belirlediğine dair hiçbir kanıt yok.
Cuma günü Blinken bu hamlenin sadece değişen savaş koşullarına "uyum sağlamak ve ayarlanmak" için yapıldığını açıkladı, ancak bu açıklamada bile politika değişikliğinin savaşın gidişatını nasıl değiştireceği, Ukrayna için daha iyi bir duruma nasıl yol açacağı ya da Amerika için olumlu bir sonucu nasıl üreteceği konusunda hiçbir yorum yapmadı. Bu eylemin bunların hiçbirini yapamayacağını anlamak için fazla analiz yapmaya gerek yok. Ancak hem Ukrayna hem de Amerika Birleşik Devletleri için durumu daha da kötüleştirebilir.
Amerika Birleşik Devletleri (ve genel olarak Batı) ile Ruslar (ve daha önce Sovyetler Birliği'yle) arasında vekalet savaşlarının yürütülmesi konusunda yüzyıllık bir deneyime sahibiz. Bir taraftaki demokrasiler ve diğer taraftaki komünistler ya da otokratlar, rakiplerini zayıflatmak, kaynaklarını kurutmak ya da yayılmacı arzularını köreltmek amacıyla uzun süredir diğerlerinin periferisinde savaşları körüklüyorlar. Tüm tarafların titizlikle kaçındığı şey, nükleer silahlı hasımlarının topraklarına doğrudan saldırmaları için vekil güçlere ölümcül yardım sağlamak olmuştu.
Ta ki şimdiye kadar.
2022'nin başlarında savaş ilk patlak verdiğinde, Batı dünyasında savaşın genişlemesinden, Rusya'nın Batı'ya saldırma potansiyelinden ve sözde "kırmızı çizgilerin" aşılmasından endişe ediliyordu. Önce sadece "saldırı silahları", sonra tanksavar füzeleri, hava savunma füzeleri, ABD obüsleri gibi belirli sistemler, daha sonra modern Batı tankları, üst düzey zırhlı personel taşıyıcıları, hava savunma sistemleri, uzun menzilli füze sistemleri ve son olarak F-16 savaş uçakları... Tüm bunların savaşı genişletebilecek "kırmızı çizgiler" olmasından korkuluyordu, ancak hiçbiri gerçekleşmedi.
O halde Batı'daki pek çok kişinin varsayımı, bu eylemlerin hiçbiri Batı'ya karşı bir Rus saldırısına yol açmadığı için gelecekte de hiçbirinin buna yol açmayacağı yönündedir. Bu, Rusları neyin harekete geçirdiğini anlamayan, kümülatif etkiyi dikkate almayan ve Putin'in benzer politikalarına bizim bile nasıl karşılık vereceğimizi düşünmeyen bir zihniyet olarak, politikayı dayandırmak için aptalca bir mantıktır.
Ruslar ya da Çinliler Taliban'a sadece manevi destek sağlamakla kalmayıp fiziksel olarak da silah, mühimmat, eğitim ve istihbarat desteği vermiş olsalardı, Afganistan'daki 20 yıllık savaş fiyaskomuz sırasında Amerikalı liderlerin nasıl tepki vereceğini hayal edebiliyor musunuz? Ve daha da ötesi, düşmanımızın Amerikan askerlerini öldürmesine yardımcı olmakla kalmayıp Amerikan topraklarındaki ABD askerlerini öldürmek için ilerleyen silah ve mühimmat sağlamaya başlasalardı? Bizim ne diyeceğimiz merak konusu olabilir ama Rus liderlerin ne dediğini merak etmemize gerek yok.
Pazartesi günü Dışişleri Bakan Yardımcısı Sergei Ryabkov Putin'in "çok önemli bir uyarıda bulunduğunu ve bunun son derece ciddiye alınması gerektiğini" söyledi ve Amerikalı liderleri "ölümcül sonuçlar doğurabilecek yanlış hesaplamalara karşı" uyardığını ekledi.
Batı'da uzun menzilli silahların ve F-16'ların Rus topraklarındaki hedeflere saldırmasına izin verilmesinin savaşın gidişatını değiştireceğine dair inanç, saflığı açısından utanç vericidir. Ukrayna tarafı (Batı'nın desteğiyle birlikte) ile Rusya tarafı arasındaki güç dengesinin temel analizi, Putin güçlerinin hava gücü, hava savunması, zırhlı güçler, füzeler, insansız hava araçları, endüstriyel kapasite ve insan gücü bakımından belirleyici avantajlara sahip olduğunu göstermektedir.
Rusya'ya bir avuç uzun menzilli atış yapmak onlara zarar verecektir ama savaşın sonucunu değiştirmek şöyle dursun, gidişatını bile değiştirmeyecektir. Rusya'nın Ukrayna'nın kritik askeri altyapısına yönelik istikrarlı ve yıkıcı uzun menzilli füze saldırılarının Kiev güçlerini bile dize getirmediğini aklınızda bulundurun. Batı'nın Rusya'ya yönelik sürekli ve geniş çaplı bir kampanyası da benzer şekilde asgari düzeyde sonuç verecektir, ancak Rusya'yı misilleme yapmaya itebilir.
Silah ve mühimmatımızın izin verilen hedef listesini Ukrayna'ya doğru genişletmekle ABD'nin kazanacağı hiçbir şey olmadığı gibi kaybedeceği çok şey vardır. Nükleer gerilimi tırmandırma riskini almak son derece aptalcadır. Biden'ın geçen hafta verdiği izin, herhangi bir zarar meydana gelmeden derhal iptal edilmelidir.
Bu noktada en ihtiyatlı hareket tarzı, mevcut en iyi şartlarda müzakere edilmiş bir çözüm aramak, mevcut savaşı sona erdirmek ve gelecekte bir savaşın patlak vermesini önlemek için diplomatik gücümüz dahilinde her şeyi yapmaktır. Amerikan ulusal güvenliği risk altında değilken Rusya ile varoluşsal bir savaşı riske atmak aptallığın daniskasıdır.
National Interest'te yayınlanan bu değerlendirme Mepa News okurları için Türkçeleştirilmiştir. Değerlendirmede yer alan ifadeler yazarın kendi görüşleridir ve Mepa News'in editöryel politikasını yansıtmayabilir.