Kayvan Hosseini | BBC Farsça | Tercüme: Mepa News
Pezeşkiyan "reformist" olmasıyla dikkat çekiyor. Ancak evrensel anlamda liberal görüşlü, demokrasi aşığı bir reformist değil.
İran'da "reformistler" İslam Cumhuriyeti'nin yönetici elitinin ideolojik bir fraksiyonudur.
Muhafazakar rakipleri gibi İslamcıdırlar, ancak rejimin ideolojisinin daha ılımlı bir versiyonunun hem iktidardaki din adamlarına hem de İran toplumuna daha iyi hizmet edebileceğine inanırlar.
Reformistler 1997'den 2005'e kadar yönetime liderlik ettiler ve merkezci bir muhafazakar olan Hasan Ruhani'nin 2013-2021 yılları arasında cumhurbaşkanlığı yaptığı dönemde de fiili bir koalisyonun parçası oldular.
Sık sık daha özgür ve daha demokratik bir toplum çağrısında bulundular.
Ancak 2024 seçimlerinde, 1990'ların sonundaki önceki reformist yönetimin aksine, daha özgür ve daha demokratik bir toplum vaatleri kampanyalarının bir parçası değildi.
İran 1990'lardan bu yana çok sayıda muhalefet ve baskı dalgası yaşadı. Reformistlerin kendileri bile ciddi siyasi baskılarla karşı karşıya kaldı ve son yirmi yılda pek çok üst düzey isim hapse girdi.
Müesses nizamın üyeleri olmalarına rağmen, dini liderin ofisi, Muhafız Konseyi, İslam Devrim Muhafızları Ordusu (IRGC) ve Yüksek Ulusal Güvenlik Konseyi gibi önemli güç merkezleri üzerinde etkilerinin olmadığı yaygın olarak kabul edilmektedir.
Sertlik yanlısı eski cumhurbaşkanı İbrahim Reisi Mayıs ayında bir helikopter kazasında öldüğünde ve Pezeşkiyan cumhurbaşkanlığı kampanyasına hazırlandığında, 2013'te Hasan Ruhani'ninkine çok benzer bir strateji seçti: Batı yaptırımları nedeniyle ülkenin yıllardır karşı karşıya kaldığı ekonomik zorluklara odaklanmak ve muhafazakar rakiplerini "radikal" Batı karşıtı tutumlarıyla bu duruma neden olmakla suçlamak.
Pezeşkiyan kampanyasının bir parçası olarak, 2015 yılında nükleer anlaşmanın imzalanmasına yardımcı olan ülkenin eski dışişleri bakanı Muhammed Cevad Zarif'i yanına aldı. Her ne kadar Zarif reformist olmasa da Pezeşkiyan için yoğun bir kampanya yürüttü.
Pezeşkiyan manifestosunda dış politikasının "ne Batı ne de Doğu karşıtı" olacağını ilan etti. Eski cumhurbaşkanı Reisi'nin ülkeyi Rusya ve Çin'e yakınlaştırma politikalarını eleştirdi ve ekonomik krizi çözmenin tek yolunun nükleer anlaşmazlığı sona erdirmek ve yaptırımları hafifletmek için Batı ile müzakere etmek olduğunda ısrar etti.
Ancak kampanya sırasında İran'ın dini lideri Ali Hamaney bu fikirleri eleştirdi. Hamaney, ABD ile daha dostane ilişkiler yoluyla refaha ulaşılacağına inananları "kandırılmış" olarak nitelendirdi ve nükleer anlaşmadan çekilenin İran değil ABD olduğuna işaret etti.
İran anayasasına göre Hamaney ana karar merciidir. Hamaney 1979'da bir devrimciydi ve 1989'da devlet başkanı olmak için güç basamaklarını tırmanan 85 yaşında bir Şii din adamıydı. İsrail ve ABD'ye karşı görünen ideolojik düşmanlığı, Batı'ya karşı derin güvensizliği ve son yirmi yılda "Doğu'ya bakış" adı verilen, eski bağlantısızlık politikasının sona erdirilmesi ve küresel sahnede Çin ve Rusya'ya yönelme anlamına gelen bir doktrine verdiği aktif destekle tanınıyor.
İran'ın bölgedeki politikalarının en önemli unsurlarından biri Kudüs Gücü'nün (Devrim Muhafızları'nın yurt dışı kolu) yaptıklarıdır. Cumhurbaşkanı'nın bu güçler üzerinde doğrudan bir kontrolü bulunmuyor ve sadece dini lider onların eylemlerine karar verebiliyor.
Hamaney defalarca -bu seçimin ilk turundan sadece üç gün önce de dahil olmak üzere- Kudüs Gücü'nün yaptıklarının ülkenin güvenlik doktrini için elzem olduğunu ifade etmiştir.
Dolayısıyla Pezeşkiyan Batı'ya daha dostane yaklaşan farklı bir dış politikadan bahsederken, İran'ın Lübnan, Suriye ve Yemen gibi ülkelerdeki faaliyetlerinde değişiklik olması ihtimali zayıf.
Bununla birlikte, cumhurbaşkanı İran'ın en üst düzey diplomatıdır ve dışişleri bakanlığı hala politikanın şekillendirilmesine ve uygulanmasına yardımcı olabilir.
Dönemin merkeziyetçi Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani'nin 2015 yılında Hamaney'in de aralarında bulunduğu sertlik yanlılarını anlaşmayı kabul etmeye ikna etmesinde olduğu gibi, perde arkasından siyasi lobi faaliyetleriyle kendi vizyonlarını kabul ettirme fırsatına sahipler.
Dahası, yönetim kamusal söylemi önemli ölçüde etkileyebilir ve Hamaney'in duruşuyla tam olarak örtüşmeyen politikaları destekleyebilir. Bu tür nüanslar reformistlerin söz verdikleri şeyi yapmak ve Pezeşkiyan'ın deyimiyle "sertlik yanlıları tarafından ülkenin etrafına örülen duvarları" yıkmak için tek umudu.
Kaynak: Mepa News