Fotoğraf: Rusya'nın Kursk kentinde ABD bayrağıyla poz veren Ukrayna ordusu mensubu yabancı savaşçılar
Elliot Petroff | National Interest | Tercüme: Mepa News
Geçtiğimiz iki hafta boyunca Ukrayna, Kremlin ile olan mücadelesini Rus topraklarına taşıdı. Kiev'in saldırısı, savaşı Rus topraklarına taşımak ve Kremlin'in muharip birliklerini kendi topraklarından uzaklaştırmak için tasarlanan Rusya'nın Kursk bölgesine yapılan cüretkar bir baskından oluşuyor.
Ancak birkaç manşet dışında Ukrayna'nın bu cesur stratejik kumarı büyük ölçüde fark edilmedi. Bu üzücü bir durum çünkü Kiev'in girişimi -ve Moskova'nın buna verdiği yanıt- Batı'nın Rusya'nın şımarıklığına dair süregelen korkularının abartılı olduğunu açıkça ortaya koydu.
Şimdiye kadar hem ABD hem de Avrupa politikaları ihtiyat ve Rusya'nın risk almasından duyulan korkuyla tanımlandı. Başkan Biden Kiev'in mücadelesini “ne kadar sürerse sürsün” destekleme sözü vermiş olsa da, pratikte yönetimi Ukrayna'ya mücadeleyi kararlı bir şekilde kazanması için ihtiyaç duyduğu silahları sağlamakta yavaş davrandı. Verdiği zaman da, bu yardıma Ukrayna'nın savaş potansiyelini sınırlayan ağır kısıtlamalar eşlik etti. Bu arada Avrupa ülkeleri de Washington'dan aldıkları ilhamla Ukrayna'ya yönelik artan bir yardım kampanyasına giriştiler. Sonuç ise -en azından yakın zamana kadar- stratejik bir çıkmaza ve mevzi savaşına dönüşen bir durum oldu.
Ukrayna'nın Rusya'ya doğru ilerleyişi işte bu denklemi değiştirmeye çalışıyor. Ancak bu süreçte Moskova'nın savaş alanındaki gerilemelere karşılık olarak stratejik tırmanma tehditlerinin boş olduğu da ortaya çıktı.
Mevcut çatışma Şubat 2022'de patlak verdiğinden beri Batı, “ayıyı dürtmenin” Rusya'yı nükleer silah kullanmaya itebileceğinden ve savaşı NATO ile tam bir hesaplaşmaya dönüştürebileceğinden endişe ediyordu. Ancak Ukrayna'nın Rusya'nın Kursk bölgesinde oldukça geniş bir alanı ele geçirerek kuzeye doğru ilerlemesi Rusya'nın pek de karşılık vermesine yol açmadı. Kremlin, bölgede federal acil durum ilan ederek ve Ukrayna cephesinden işgalcileri geri püskürtmek için (şu ana kadar başarısız bir şekilde) asker, tank ve topçu birliklerini yeniden konuşlandırarak harekete geçti. Ancak Rusya, Ukrayna'ya ya da ortaklarına karşı herhangi bir önemli tırmandırıcı önlemle misilleme yapmadı.
Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin çatışmayı konvansiyonel anlamda tırmandırmadı. Rus yetkililerin geçmişte tehdit ettiği gibi Rusya'nın batı komşusuna karşı nükleer silah da kullanmadı. Gerçekten de Ukrayna birlikleri Rus topraklarına yerleşmişken bile Kremlin çatışmayı daha da tırmandıracak herhangi bir manevra yapmadı.
Rusya'nın itidalinin bir nedeni de hiç şüphesiz uygulamaya yönelik. Basitçe söylemek gerekirse, Moskova Ukrayna'ya boyun eğdirme girişimlerinde elindeki hemen hemen tüm askeri kaynakları kullanıyor. Bu nedenle Rusya'nın NATO'nun doğrudan müdahalesini gerektirecek kadar provokatif hamleler yapması pek olası değil. Gerçekten de Rusya'nın, ittifakın çatışmaya girme riskini göze almadan Kiev'in durumunu tersine çevirmek için yapabileceği pek bir şey yok gibi görünüyor.
Bu ders dikkate alınmaya değer. Rusya'nın güçlü adamı ne kadar baskın görünmek istese de, hükümeti Batı'nın başlangıçta düşündüğünden çok daha istikrarsız bir konumda. Putin'in blöfü her zaman, savaş kendi istediği gibi gitmezse ateşi yükseltmeye daha istekli olacağı yönündeydi. Ancak gerçek şu ki bunu yapamaz. Rusya'nın tüm tankları, topları, uçakları, füzeleri ve gemileri, Rusya'yı başka saldırılara maruz bırakmayacak şekilde olabildiğince angaje olmuş durumda. Ve böyle oldukları için de Rusya'nın Batı'yı cezalandırmak için gerçekçi olarak yapabileceklerinin gerçek dünyada sınırları var.
Diğer bir deyişle, Ukrayna'nın cüretkar saldırısı birkaç kritik gerçeği gözler önüne serdi. Birincisi, Rusya'nın zayıf olduğu ve diğer güçleri rahatsız eden aynı tür gerçek dünya kısıtlamaları tarafından sınırlandırıldığıdır. İkincisi ise, her ne kadar zor durumda olsa da Ukrayna'nın hala çıkmazı kırmanın ve bu savaşı kazanmanın yollarını bulabileceği.
Kaynak: Mepa News