Türkiye’nin Hava Savunma Şemsiyesi ve S-400

Hem Ortadoğu coğrafyasıyla doğrudan sınır komşusu olunması hem de üç kıtanın tam ortasından yer alması Türkiye’ye pek çok alanda avantaj sağlamakla birlikte, Türkiye’yi krizlerin ve tehditlerin de ortasına itmektedir.

Teknoloji alanında yaşanan gelişmelerin yanı sıra bölgesel düzlemde devam eden silahlanma yarışı sonucunda hava sahasından kaynaklı tehditler de artmaya başlamıştır. İnsansız hava araçlarının artışı, bölge ülkelerinin füze programları ve envanterindeki çeşitli menzillerdeki füzeler Türkiye’yi hava savunma alanında gereken tedbirleri almaya sevk etmiştir.

Uzun yıllardır yüksek irtifa hava savunma kapasitesinde ciddi boşluklar bulunan Türkiye, bu eksikliğini her ne kadar Körfez Savaşı’yla birlikte hissetmeye başlamış olsa da, bu eksikliği giderecek adımlarını ancak ilerleyen yıllarda T-LORAMIDS ihalesine çıkarak atmıştır. Gerçekleştirilen ihalenin ardından Çin’in CPMIEC firmasıyla görüşmelere başlama kararı alınmasına rağmen, ilerleyen süreçte ortaya çıkan bazı sorunlar nedeniyle proje iptal edilmiş ve bir sonuca varılamamıştır.

Gerek Arap Baharı ile birlikte Ortadoğu’da ortaya çıkan gelişmeler, gerekse Doğu Akdeniz’de ortaya çıkan enerji meselesi Türkiye’yi hava savunma alanında gereken adımları atmaya sevk etmiştir. Gelinen noktada Rusya Federasyonu ile yapılan görüşmelerde S-400 hava savunma sisteminin alınmasında mutabık kalınmıştır. Ancak Türkiye’nin yüksek irtifa hava savunma alanında bulunan eksikliği gidermek için attığı adım ABD ve Avrupa ülkelerinin bazıları tarafından sorgulanmaya başlamıştır.

ORSAM araştırma asistanı Sertaç Canalp Korkmaz ve savunma politikaları araştırmacısı Arda Mevlütoğlu tarafından gerçekleştirilen bu çalışma ile hem meselenin teknik boyutuna hem de Türkiye’nin böyle bir sisteme neden ihtiyaç duyulduğuna dair gereklilikleri değerlendirmektedir.