İsrail'in Gazze Şeridi'ne yönelik soykırım saldırısı geçtiğimiz Ekim ayında başladığından bu yana, dünyanın dört bir yanındaki milyonlarca insan bir tür felç yaşıyor.

Bu tam anlamıyla bir felç durumu da değil. İnsanlar hala soykırımı sona erdirmeyi amaçlayan protestolar gibi faaliyetlerde bulunabiliyorlar.

Devletlerine, hükümetlerine, ideolojilerine, medyalarına, eğitim sistemlerine ve uluslararası kurumlara dair bildiklerini sandıkları ya da kanıksadıkları her şey hakkında esaslı sorular soruyorlar.

Soykırımın gerçeklerini, küresel emperyalizmi ve İsrail devletinin yerleşimci-sömürgeci vahşetini anlatacak kelime sıkıntısı çekmiyoruz. Filistin'de ve ötesinde akademisyenler, gazeteciler ve aktivistler tarafından kaleme alınan bu tür analizler oldukça fazla. Güney Afrika'nın Uluslararası Adalet Divanı'ndaki davası buna mükemmel bir örnektir.

Statükocu güç ilişkilerine gerçekten meydan okuyabilecek eylemlerin yokluğundan da muzdarip değiliz. Ekonomik ve siyasi yıkım, değişimi zorlamak için kritik öneme sahiptir ve ABD, Birleşik Krallık, Kanada ve başka yerlerde bu tür eylemlere cesurca girişen birçok aktivist grup gördük.

Aslında, yukarıda bahsedilen felç, soykırımı tanımlama ve ona karşı harekete geçme yeteneğimizi engellemiyor. Aksine, siyasi, ekonomik, sosyal, hukuki ve kültürel kurumlarımızın yerleşikliği ve hakimiyeti, insanların çoğunluğunu bu kurumları radikal bir şekilde dönüştürmek için bir sonraki adımı atmaktan alıkoymaktadır.

Bu görev oldukça zor, riskler yüksek ve arzu edilen sonuç hiç de garanti değil gibi görünüyor. Ancak gerçekten bir sonraki adımı atacak ve İsrailli yerleşimci-sömürgeciliğe karşı sonuçlar yaratacaksak, boykot, tecrit ve yaptırım (BDS) hareketi dünya çapındaki kurumlar tarafından benimsenmelidir.

Sömürge projesi

Bu felç halinin altında iki temel neden yatıyor: Filistin davasının kaybedilmiş bir dava olduğu düşüncesi ve alternatif bir dünyanın, beraberinde getireceği tüm belirsizlikler göz önüne alındığında, çok riskli bir öneri olduğu düşüncesi.

Daha önce de yazdığım gibi, Filistin şu anda kaybedilen bir dava olabilir, ancak kaybedilmiş bir dava değildir. Filistin mücadelesinden vazgeçmek, sömürgecilikten kurtulma projesinden ya da artık küresel emperyal yapılar üzerinde işlemeyen ve tüm insanların onurlu, egemen ve özgür bir yaşam sürebileceği bir dünya kurma arzusundan vazgeçmekten başka bir şey değildir.

Eğer Filistinliler özgür değilse, o zaman Avro-Amerikan emperyal ve sömürgeci projesi devam eder. Bu projenin tek bir amacı vardır: Avro-Amerikan imparatorlukları için (Arap dünyası ve ötesindeki tebaalarıyla birlikte) zenginlik ve güç yaratmak. Bu proje devam ettiği sürece, Küresel Güney'deki halkların büyük çoğunluğu, Yerli topluluklar ve Küresel Kuzey'deki sömürülen halklarla birlikte özgür olmayacaktır.

Sömürgecilikten arındırılmış alternatif bir dünyaya giden yol her zaman bir miktar belirsizlik ve risk taşıyacaktır. Ancak bu riske değer ve Filistin davası bunun nedenini açıklamaya yardımcı oluyor.

Filistin için mücadele risk almaya değer çünkü mevcut yol kabul edilemez bir kesinlik arz ediyor: Soykırım. Eğer bu yolda ilerlemeye devam edersek, Filistin halkının soykırımı, nehir ile deniz arasında yaşayanların sadece küçük bir kısmı Filistinli olana kadar devam edecektir. İsrail'in ayrıcalıklı Yahudi egemenliği altında yaşamaya zorlanan ezilen bir azınlık haline gelecekler.

Bu tür bir soykırım projesi Filistin halkıyla sınırlı kalmayacaktır. İsrail'in mevcut eylemleri, imparatorluklara yerleşimci-sömürgeciliğin 21. yüzyılda hala mümkün olduğu ve dünyanın herhangi bir bölgesindeki emperyal ileri karakolların emperyal çıkarlara hizmet edebileceği ve böylece Avro-Amerikan sömürgeci şiddetinin devamını sağlayabileceği yönünde açık bir mesaj göndermektedir.

Soykırımın sonuçları vardır; insanlar bunu öylece unutup yollarına devam etmezler. Dünyanın dört bir yanında milyonlarca insan artık bu emperyal dünya düzeninin yalnızca güç dilinden anladığına inanıyor. Bunun nereye varacağını kestirmek mümkün değil ama yeni bir dünya savaşı gerçek bir olasılık. Bir noktada, ABD liderliğindeki batı emperyalizmi tarafından acımasızca ezilen halklar kitlesel ölçekte bir tahliye vanası bulacaktır.

Şu anda yürüdüğümüz yoldan, yani savaş ve soykırım yolundan daha büyük bir risk yoktur. Bir alternatife ihtiyacımız var. Ve bu rota belirsiz olsa da pusuladan yoksun değiliz.

Hem tarihsel olarak hem de günümüzde sömürgeleştirilmiş halklardan ve bölgelerden öğrenebileceğimiz, kolektif refahı, katılımcı demokrasiyi, tüm kültürel gruplara saygıyı, doğayla uyum içinde yaşamayı ve çok sayıda kimliği kucaklamayı vurgulayan pek çok mükemmel alternatif sosyal ve siyasi örgütlenme biçimi var.

İleriye giden daha iyi bir yol var. Bu, felç halinden kurtulmanın ve kendimizi boykot aracılığıyla Filistin'in sömürgecilikten kurtuluşu için uzun vadeli bir mücadeleye adamanın bir fırsatı olsun. İsrail devletinin yasal, ekonomik ve siyasi olarak tecrit edilmesi, soykırım ve savaşa karşı tek uygulanabilir alternatiftir.

Middle East Eye için kaleme alınan bu görüş yazısı Mepa News okurları için tercüme edilmiştir. Yazıda yer alan ifadeler yazarın kendi görüşleridir ve Mepa News'in editöryel politikasını yansıtmayabilir.