Amerika'nın Ortadoğu siyaseti ve İsrail'in Gazze savaşı aynı madalyonun iki yüzü gibidir. Washington'un Filistin'de savaş suçları işleyen İsrail'i koruma çabaları, İsrail'i tüm bölgeyi tehdit eden bir başka savaşa daha bulaştırdı.

İsrail ordusunun bir ay önce Gazze'ye yönelik kanlı saldırısını başlatmasından bu yana Biden yönetimi, kendisine karşı olanları uyarmak ve müttefiklerini rahatlatmak için iki uçak gemisi de dahil olmak üzere en önde gelen deniz saldırı gücünü Ortadoğu'ya gönderdi. Ayrıca Arap başkentlerinde İsrail'in isteklerini yerine getirmesi ve ordusunun Gazze'de "işi bitirmesi" için zaman kazanması amacıyla en üst düzey diplomatını gönderdi.

ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken Arap yetkililerle yaptığı görüşmelerde İsrail'in her gün yüzlerce Filistinlinin ölümüne ve binlercesinin yaralanmasına neden olan savaş yöntemine yönelik tüm eleştirileri geçiştirdi. İsrail'in yalan yanlış resmi açıklamalarını papağan gibi tekrarladı ve ateşkes tartışmalarını reddederek İsrail'in Filistin'e karşı yürüttüğü topyekûn savaşa ABD'nin koşulsuz desteğini sundu.

Gazze Şeridi Ortadoğu'nun en fazla bombalanan bölgesi oldu

Ancak İsrail hastanelere, okullara, camilere ve konutlara yönelik bombardımanlarını yoğunlaştırdıkça ve kalabalık nüfuslu şeride yönelik kara işgalini ilerlettikçe, Biden yönetimi vurguyu savaştan bahsetmekten gelecekteki barıştan bahsetmeye çevirdi.

Geçen hafta bölgeye yaptığı üçüncü ziyarette Blinken, Gazze'ye yönelik savaşın yansımalarını kontrol altına almakta ya da Arap başkentlerindeki öfke ve hayal kırıklığını yatıştırmakta başarısız oldu. Görüştüğü Arap bakanlar İsrail'in işlediği savaş suçlarını kınadı ve 10.000'i aşan ölü sayısı karşısında duydukları öfkeyi dile getirdi.

Blinken dikkatleri savaştan başka yöne çekmeye çalıştı. Arap liderleri ateşkes hakkında konuşmayı bırakıp arzu edilen "kalıcı barış" hakkında konuşmaya ikna etmeye çalıştı. Ancak Blinken'in hayali barış vaadi, ABD derhal ateşkes çağrısı yapmayı kabul etmeden önce "ertesi günü" en azından kamuoyu önünde tartışmayı reddettikleri için Arap başkentlerinde kulak arkası edildi.

Blinken, işgal altındaki Batı Şeria'da bulunan Filistin Yönetimi'nin Ramallah'taki merkezinde çok daha sıcak karşılandı. Filistin Yönetimi lideri Mahmud Abbas ABD'nin girişimlerini memnuniyetle karşıladı ve savaş sonrası kapsamlı bir barış anlaşması çerçevesinde Gazze'yi devralmayı kabul etti.

Bu hem kinizm hem de saflık açısından gerçekten akıl almaz bir durum.

Sinizm, Filistin Yönetimi'nin, 2.3 milyon Filistinlinin İsrail'in ağır bombardımanı ve ablukası altında hayatta kalma mücadelesi verdiği Gazze'ye yönelik ABD destekli soykırım savaşına katılmasından kaynaklanıyor. Filistin Yönetimi İsrail'in Gazze'de işlediği savaş suçlarını kınamasına ve Birleşmiş Milletler nezdinde Arap diplomatik çabalarına öncülük etmesine rağmen, Filistinlilerin savaşa karşı her türlü protestosunu da bastırdı.

Daha da kötüsü, İsrail Ramallah şehri de dahil olmak üzere işgal altındaki Batı Şeria'ya askeri saldırılarını yoğunlaştırıp binlerce kişiyi tutuklarken Filistin Yönetimi liderliği sessiz kaldı. Şiddet yanlısı Yahudi yerleşimciler Filistinli köylülere yönelik saldırılarını arttırırken Abbas ürkütücü bir şekilde kayıtsız kaldı.

Abbas'ın saflığı, Gazze'deki soykırımın suç ortağı olan Biden yönetiminin Filistinliler için adil bir barış sağlayabileceğine ve buna istekli olduğuna dair kör inancında yatıyor. İsrail Gazze'yi yok ederken Batı Şeria'yı biraz daha sakin tutabilirse, yakında Hamas'tan arındırılmış Gazze'yi yönetebileceğini düşünüyor.

Ne saçmalık ama!

İsrail savaş uçakları ve tankları Gazze'yi yerle bir ederken Filistin Yönetimi'nin Gazze'ye geri dönmesi fikri bile aptalca.

Abbas ve arkadaşları, İsrail'in hem Batı Şeria'yı hem de Gazze'yi beceriksiz rejimlerine teslim etmek için kan ve para harcadığını düşündüklerine göre hayal görüyor olmalılar. Aslında İsrail hükümeti, şeridin tüm kontrolünü süresiz olarak elinde tutma planlarını gizlemiyor.

Eğer savaş sonrası zafer kazanmış bir İsrail'in başkenti Doğu Kudüs olan bağımsız bir devlet kurmalarına yardımcı olacağına gerçekten inanıyorlarsa, Çin'de onlara satacak bir köprüm var.

Neden Başkan Joe Biden, hele ki bir seçim döneminde, bağımsız bir Filistin devleti kurmak için siyasi sermaye harcasın ki? Eğer yönetimi İsrail'e iki günlük, hatta iki saatlik bir insani molayı kabul etmesi için baskı yapamıyorsa, İsrail hükümetini ve toplumunu iki devletli bir çözümü kabul etmeye nasıl ikna edebilir?

Gerçekte Amerika, bırakın büyük partileri, Filistinlilerle barış karşılığında yasa dışı yerleşimlere son vermeye ve işgal altındaki topraklardan çekilmeye hazır tek bir İsrailli parti bile bulmakta zorlanacaktır. Bugün İsrail birlik hükümetini oluşturan ve parlamentoda mutlak çoğunluğa sahip olan faşist ve fanatik gruplar, Filistinlileri kendilerine ait bir devletle ödüllendirmek yerine onları kovmanın yeni yollarını düşünüyorlar.

Mevcut koşullar altında en iyi senaryo, Amerika'nın İsrail'e, Araplarla tam normalleşme ve milyonlarca dolar daha fazla ABD yardımı karşılığında, Filistin Yönetimi tarafından yönetilen Batı Şeria'nın yarısında bir yarı-devleti kabul etmesi için baskı yapmasıdır.

Harita | İsrail'in Gazze işgalinde son durum

Yaklaşık 20 yıl önce ABD'nin Irak'ı işgalinin hemen öncesinde Başkan George W. Bush da bir "iki devletli çözüm vizyonu" önermiş ve Avrupalılarla birlikte savaşın "ertesi günü" bu hedefe ulaşmak için uluslararası bir yol haritası tasarlamıştı. Ve sonuç? Bölgeyi kasıp kavuran sonsuza dek sürecek savaşlara ek olarak aynı kanlı işgal, yasa dışı yerleşimler ve kuşatmanın devam etmesi.

Gerçekte, Amerika'nın koşulsuz desteği sayesinde, bugün ya da "ertesi gün" İsrail'in ilişki kurabileceği bir barış ortağı yok. Hiç yok. Hiç yok. Ne işgali sona erdirecek bir İsrailli de Gaulle, ne de ırkçı apartheid sistemini sona erdirecek bir İsrailli de Klerk.

İsrail ancak halk direnişi ve uluslararası toplumun bir bütün olarak doğrudan katılımıyla ırkçı sömürge projesinden vazgeçmeye zorlanabilir.

Al Jazeera için kaleme alınan bu görüş yazısı Mepa News okurları için Türkçeleştirilmiştir. Yazıda yer alan ifadeler Mepa News'in editöryel politikasını yansıtmayabilir.